maandag 30 januari 2012

Doorschuren

Dit bericht staat ook op www.brocanteshops.com 

Doorschuren
Als ik een oud meubel zie, of nog beter; in mijn handen heb, ben ik altijd meteen benieuwd waar het vandaan komt. Welk land, hoeveel jaar geleden, wie was de ontwerper en wie was de uiteindelijke maker. Zeker vroeger, heb ik het idee, had je goede ambachtslieden die hun hand niet omdraaiden voor een meubelstuk. Met veel liefde en geduld maakten zij een meubel tot in perfectie.. (ik fantaseer en romantiseer graag een beetje..) Er werd in ieder geval degelijk werk geleverd wat strak en goed in de verf of olie zat.
Als ik zo’n oud meubel in beschadigde staat in mijn handen heb probeer ik terug te gaan naar de ambachtsman die het gemaakt heeft. Ik schaaf, schuur, plamuur, verf het meubel tot het weer in haar oorspronkelijke perfectie is teruggebracht. Weer strak in de lak of de verf als dan niet met een eigen ontwerp qua schilderwerk.

Laatst zag ik een advertentie over een brocante tafel. De titel lag in de trant van: ‘doorgeschuurde brocante tafel met sleets uiterlijk’. Doorgeschuurd om een sleets (vertaling: door slijtage aangetast) uiterlijk te krijgen.. hmm. In mijn gedachte ga ik terug naar de ambachtsman, wat zou hij ervan denken?.. Hij die een dergelijke perfectie probeerde af te leveren kan nu op zijn oude dag een ontwerp terug zien wat bewust is doorgeschuurd. Om een ‘sleets’ effect te krijgen.. Weg is de volmaakte schoonheid.

Of is een bewust doorgeschuurd meubel met een sleets uiterlijk de volmaakte schoonheid van 2012? Is het een ode aan de ‘oude’ ambachtsmannen die zulk degelijk werk leverden dat het na jaren nog voor een pittige prijs te koop is maar je wel kunt zien dat het door slijtage wat is aangetast. En laat een sleets uiterlijk zien dat we het meubel graag gebruiken wat juist een compliment is aan de ambachtsman..

Hoe dan ook.. Ik kan er nog moeilijk aan wennen en zal mijn meubels voorlopig goed schuren, gronden, plamuren en strak in de verf zetten..


Geen opmerkingen:

Een reactie posten